Moskova: Sorunlar, beklentiler ve ötesi...
![]()
Ama kısa bir toplantıya sığdırılamayacak kadar eteğimizde taş, kafamızda düşünce birikmiş. Yıllardır burada yaşayan gazetecilerin, pek çoğu yıllar içinde çözülmediği için ?temcit pilavı?na dönen sorunlara parmak basma faslı uzadıkça uzuyor. Yine de bir görüşmeye sığdırılacak dertler, öneriler, beklentiler değil bunlar. Bir de daha ?Bismillah? diyen Büyükelçi Sezgin?i ilk seferden bombardımana tutmaya gönlümüz razı gelmiyor! Nokta değilse de, virgül koyarak ayrılıyoruz...
Bu görüşmenin üstünden bir hafta geçti. Arada Büyükelçi Sezgin iş çevreleriyle de görüştü, farklı sosyal ortamlarda Türk toplumundan geniş bir yelpaze ile tanışma, konuşma imkanı da buldu. İzlenimlerini sorduğum insanlar neredeyse aynı cümlelerle konuşuyor: ?Son derece pozitif, enerjik, kararlı, donanımlı, önümüzdeki dört yılda somut, güzel işler yapılabileceğine dair bize umut veren bir Büyükelçi.?
İşte bu ?pozitif enerji?den de güç alarak, Sayın Büyükelçi?ye, önerileri, tespitleri, eleştirileri biraz daha derli-toplu yazmakta fayda olabilir. Nasılsa zaman içinde bunları daha ayrıntılı konuşma, tartışma imkanı bulabileceğimizi umarak bir özet çıkarmak mümkün:
Türkiye-Rusya ilişkilerinin siyasi düzeyde yaşadığı ?bahar havası?na bakınca, bundan somut kazanımlar, projeler için yeterince yararlanamadığımız düşüncesi berraklaşıyor. Bu rüzgarda yelkenleri daha kolay doldurmak varken biz kürek çekmeye çalışıyoruz...
Mesela yıllardır dilimize pelesenk olan ?Moskova?ya Türk Kültür Merkezi? projesi için hala bir arpa boyu yol alabilmiş değiliz. İlişkilerimizi bir ?Nazım Hikmet Kültür Merkezi? ile taçlandırmak, kalıcı bir eser dikmek hepimizin boynunun borcu olmalı. Ankara?da bunun ?yasal altyapısı?nın hazırlandığı da söyleniyor. Ama karşılıklılık esasında kültür merkezler açılmasına ilişkin girişimler meyve verebilmiş değil. Pek çok ülkenin Rusya?da kültür merkezleri; o değilse de kütüphaneleri var. Biz bakıp yutkunuyoruz. Sayın Sezgin?in görev süresi içinde bu merkezin açıldığını görebilmek en büyük dileğimiz... Tabii karşılıklı Türk-Rus Üniversitesi kurulması fikri de, hayata geçerse bir başka büyük kazanım olacak.
Moskova?da yerleşik Türk ailelerin de, Türk-Rus evliliklerinin ve onun meyvesi çocuklarımızın da sayısı hızla artıyor. 1990?ların başında ?geçici? diye Rusya yollarına düşenlerin büyük bölümü ?kalıcı? oldu. Burası artık ?Harç bitti, inşaat paydos? deyip gideceğimiz bir yer değil. Çoğumuz için ?ikinci vatan?. Hatta, ?Bizim karma evliliklerden olan çocuklarımızdan biri büyüyüp de Duma?da milletvekili olmazsa biz bu maçı kaybetmiş sayılırız? diyoruz artık.
İşte bu ortamda çocuklarımızın eğitimi, Türk dili, kültürü, tarihi ile ilgili donanımları için adımlar atmak şart. Yıllar içinde devletin bir okul açması da, haricen Milli Eğitim?den öğretmen tahsisi yapılması da konuşuldu, tartışıldı. Ama yine alınan mesafe yok. Çocuklarımız, Türkiye?den uzak, kopuk büyümeye devam ediyor ve herkes kendi ?kişisel çabası? ile köklerini korumaya çaba gösteriyor. Bir Türk Kültür Merkezi, bu yöndeki çabalar, etkinlikler için de ?çatı? olacağı için ayrıca önemli...
Devlet adamlarımız ilişkileri ?stratejik partnerlik? noktasına taşımanın gayretinde... İşadamlarımız tırnaklarıyla kazıyarak da olsa kendi yollarını bir şekilde buluyor... Ama bir de kültür-sanat cephesi var ki, aslında halklar arasında yakınlaşmanın dinamiği orada. İşte oraya yüklenmemiz lazım. Her yıl Türkiye?de tatil yapan 3 milyona yakın Rusya vatandaşı, bir şekilde Türkiye?ye dair önyargılarını kırmaya, yakınlaşmaya başlıyor. Bunun arkasını getirmek lazım. Bunun için mesela Moskova ve diğer bazı şehirlerde ?Türk Sinema Günleri? haftasını bir ?gelenek? haline getirmek lazım. Sık sık Türk sanatçıların sergileri ile, Kültür Bakanlığı?nın da desteğinde (En son Reşat Nuri?nin Çalıkuşu romanının basıldığı gibi) Türk edebiyatçıların eserlerini basarak, Nazım Hikmet gibi görkemli bir ?birleştirici köprü?den daha da fazla istifade ederek zenginliklerimizi buraya taşımamız, göstermemiz lazım...
Turizmde daha yenilikçi, derinliği olan reklam-tanıtım kampanyaları ile ?farklılık yaratmamız? ve ?hedefe odaklanmamız? şart. Yıllardır birbirinin neredeyse aynısı ?lansman? kampanyaları ile kendimizi tekrarlayıp durmak yerine, Rus toplumun Türkiye?yi yakından tamıyan, seven ?kanaat önderi? pozisyonundaki ünlülerini kullanabileceğimiz ?yeni açılımlar? aramamız lazım. Türkiye?yi Rus halkına kendimizin değil, memleketimizi gayet iyi bilen Nikita Mihalkov?dan (yönetmen) Vladimir Mamantov?a (İzvestia?nın genel yayın yönetmeni), Yekaterina Gamova?dan (Rus milli voleybolcu) Filip Kirkorov?a (pop yıldız), Türkiye?yi bilen ünlülerin anlatacağı, tavsiye edeceği reklam-tanıtım kampanyalarına kafa yormamız daha iyi olmaz mı?..
?İç meseleler? dönecek olursak, yıllardır büyükelçilik binasının girişinde avuç içi kadar bir alana sıkışan başkonsolosluğu dışarıda ayrı bir binaya taşımanın zamanı geldi de geçiyor bile. Son 10 yılda önde gelen bütün ülkeler Moskova?da bu adımı attılar. Sadece vatandaşlara daha iyi hizmet vermenin değil, güvenliğin de gereği bu. Son zamanlarda konsolosluk bölümünde yapılan düzenlemeler, yapılan personel takviyesi eski dertleri bir nebze unutturdu, hizmete hız ve kalite eklendi ama yine de ?mekan?ın yetersizliği, pek çorunun sadece erteliyor...
Bir başka öneri, vatandaşlarımızın sorunlarının, beklentilerinin, şikayetlerinin belirlenmesi için elçilik eliyle kapsamlı bir anket düzenlenmesi. Biz bunu yıllardır Moskova?daki pek çok kuruma, ?Türk iş dünyasına yönelik yapılsın? diye de öneriyoruz. Hiç değilse elçilik, işadamlarıyla sınırlı kalmaksızın, tüm vatandaşlarımızla ilgili bir ?durum tespiti? yapmak için deneyebilir. Biz de bunun yaygınlaşması için elimizden geleni yaparız...
Bu mevzular uzun. Ama enseyi karartmamak ve umutlu olmak için çok nedenimiz var. Yazacak çok şey var. Etekteki taşlar bir tek seferde dökülmüyor. Uzun yazıları da pek okuyan yok!
Onun için, ?ilk fasla? burada bir nokta koyalım. Devamını getirmek kaydıyla. .. Sayın Büyükelçimize ve genç ekibine bu yoğun gündemde kolaylık dileyerek...
2.9.2010
Реклама