Rusya'nın kurtuluşu neden Gorbaçov'da?
![]()
Olaya şöyle bakalım:
Rusya’nın bugün en önemli sorunlarından biri, ortada “yapıcı ve etkin muhalefet” olmaması.
Satrançcı Kasparov, eski başbakan Kasyanov ve ne olduğu tam anlaşılamayan ve bana daha çok gençler üzerindeki garip etkisiyle Adnan Hoca’yı hatırlatan “Bolşevik” Limonov ile Rusya’nın bir yere varması zor. Çünkü onlar “yeminli Putin düşmanı” olarak sahadalar.
Elbette ki Putin rejiminin de hataları çok. Ama sevapları da çok. Sadece “ak” ve “kara” diye bakarak bir yere varmak mümkün değil. Hele de halk desteği minimum yüzde 60 olan Putin’e savaş açarak “kitle muhalefeti” yaratmak mümkün değil.
Rusya’nın ihtiyacı olan, Komünist Parti köklerinden çıkıp Batılı anlamda bir sosyal demokrat anlayışa geçecek, iktidarın değil halkın yanında olacak bir “sosyal devletçi” parti.
Bugün Birleşik Rusya ve Adil Rusya zaten alenen Putin’in partileri. Jirinovski’nin LDP’si zaten her daim iktidarın stepnesi olarak görevini yapan “şov” partisi. Ana muhalefet olarak etiketlenen Komünist Parti, Zyuganov’un koltuğa yapıştığı, “artık yeni şeyler söylemek lazım” deyişinden habersiz, mum gibi eriyen bir nostalji partisi. Adına “liberal demokrat” denilen partiler ise daha uzun süre Rusya şartlarında “küsurat partileri” olarak kalmaya mahkum...
Oysa Rusya’da şu an “yapıcı muhalefet” şart. Putin gibi son tahlilde başarılı ve halkın değer verdiği bir lidere savaş açmak, yel değirmenleriye uğraşmak kadar anlamsız. “Yapıcı muhalefet”in yapması gereken, “Padişahım sen çok yaşa” şarkıları söyleyerek dolaşan çoğu partiden farklı olarak, halkın “gerçek” sorunlarını dile getirmek olmalı. Nedir halkın sorunları:
Bürokrasi hayatın her alanında sıradan insanları sürüm sürüm süründürüyor... Ülkede herkes kendi küçük iktidarıyla gücü yettiğini eziyor, ya da iliğini emmeye çalışıyor... Ehliyet almaktan tapu belgesi çıkarmaya kadar her yerde kuyruklar, rüşvetler, yolsuzluklar ayyuka çıkmış durumda... ınsan hakları ihlalleri yaygınlaşıyor... Özgür medyaya nefes alacak yer bırakılmıyor...
Bu sorunları, bağcı dövmek için değil üzüm yemek için gündeme getirecek bir parti lazım... Çünkü bğcıyı istese de kimsenin dövebilecek gücü zaten yok. Bile bile dayak yiyip oturmanın alemi yok.
Ama böyle bir partinin başında öyle bir isim olmalı ki, ciddiye alınabilsin. Angaje olmayan, namusundan kuşku duyulmayan, ağırlığı olan bir isim olmalı...
ışte tam da böyle bir ortamda Gorbaçov ortaya çıkıyor. Yeni bir parti kuruyor. Sosyal Demokrasi Hareketi diye adım atıyor. Ama derdinin hemen seçimlere girmek olmadığını söylüyor. Hatta Putin’in birçok politkasını desteklediğini hiç kompleks yapmadan ilan ediyor..
Gerçekten de Gorbaçov bu rol için biçilmiş kaftan. Eğer ülkede kötüye giden şeylere bakıp “Bir şey yapmalı” diyen namuslu aydınlarca desteklenirse bu hareket sivil toplumun önünü açabilir. Putin’in de her dediğini Tanrı kelamı gibi alan, etrafı posterleriyle donatan insanlardan çok, yapıcı muhalefet istediğini varsayarak Gorbaçov’un rolünü önemsiyoruz.
Rusya’da Putin’li yıllar uzun süreceğe benziyor. Putin’in vatanseverliğinden kimsenin kuşkusu yok. Ama eğer yetiştiği ortamların, aldığı eğitimin etkisiyle aşırı devletçi, aşırı müdahaleci, “yönetilen demokrasi” diye ad takılan “büyük politiklar” yolunda yürüyorsa, birilerinin de, sıradan insanların hayatlarını kolaylaştıracak somut adımlar atılması uğruna kavga etmeden ama sesini yükselterek Kremlin’e sinyaller yollaması lazım.
Gorbaçov, tarihi bir kişilik olarak bu ülkede bir nevi “ombudsmanlık” yapabilirse Rusya kazanır, Putin de kazanır. Yoksa haklı ve yapıcı eleştirilerin de Sovyetik tepkilerle boğulduğu bir yolda ilerlemek herkesin zararına olur..
23/10/2007
Реклама