Ilıcak, Türkiye'nin en zengin işadamı
![]()
Rusya'da 25 yıl önce genç bir mühendis iken kurduğu Rönesans İnşaat ile büyük başarılara imza atan Erman Ilıcak, Türkiye'nin en zengin isimlerinin sıralandığı Forbes listesinde birinci sıraya yerleşti. Forbes Türkiye, en zengin 100 iş insanını sıraladığı ‘Forbes 100’ listesini açıkladı.
İnşaat, gayrimenkul yatırım ve enerji üretim alanlarında faaliyet gösteren Rönesans Holding’in Başkanı Erman Ilıcak, 3,8 milyar dolarlık servetiyle Türkiye’nin en zengin kişisi oldu. Son beş yıldır listenin zirvesinde Yıldız Holding Yönetim Kurulu Başkanı Murat Ülker bulunuyordu.
Erman Ilıcak kimdir?
Erman Ilıcak 2014'te RTİB'in düzenlediği "Zirve Sobetleri"nde başarı öyküsünü kendi ağzından şöyle anlatmıştı:
İşte Ilıcak'ın kendi ağzından başarı öyküsü:
“Rusya’ya Enka ile inşaat mühendisi olarak geldim. 1985-90 yıllarında ODTÜ’de okudum. Okul yıllarında Enka’da part time çalıştım. Irak, Libya’dan sonra 1992 yılında Minsk’e (Belarus’un başkenti) geldim. 1992-1995 yılları Rus oligarklarının doğuş tarihleri, Rusya’nın değişim yaşadığı yıllar. Genç idiler ve riske atıldılar. Ben de 1994 yılında şansımı denemek istedim. Kolay bir karar değildi, çünkü fazla birikimim yoktu. Ailem için de kolay değildi, anne ve babam mütevazı insanlar, riski almaz. İlk anne ve babama anlattığım zaman, annem üst komşumuzun bize gelmek istediğini söyledi. Meğerse komşumuz kadın psikolog imiş (gülerek). Neyse konuştuk onunla ve ikna ettim. Sonra çantamı alıp St.Petersburg’a gittim. Orada küçük bir otel odasından başladık işe. Ben, tercüman ve şoförüm vardı. Büyük cesaretle yola çıktık. Başlangıçta küçük işleri yapıyorduk. Kadromuzu gazete ilanlarından kurmaya başladık. Ne tesadüf ki halen bir çoğuyla beraber çalışıyoruz. Hani derler, Allah karşınıza iyi insanlar çıkarsın.”
"St.Petersburg’da 1990’lı yıllarda küçük bir tadilat işiyle yola çıktım. O yıllarda 5-10 milyon dolarlık işler vardı, ama sayısı fazlaydı. Ama banka mektubu veremediğim, kadro olamadığı, yeterlilik ve geçmişim olmadığı için müteahhit olarak aldığım ilk iş 140 metrekarelik bir ofisin tadilat işi idi. Bu işlerle devam ettik. Kadrolaşma için Türkiye’de gazete ilanlarına başvurduk. İlanlar sayesinde çok değerli uzmanlar topladık. Sonradan anladık ki her şirektin bir kültürü varmış ve bizim kültürle, Türkiye’de büyük firmalardan gelen insanların iş kültürü arasında farklılığı gördüm. Onların yaklaşımıyla benim yaklaşımım farklıydı. Pazar da farklı idi. Sonra o arkadaşlarla bir yere varamayacağımızı anladık. Ama çözüm bulmamız gerekiyordu, çünkü bekleyen işler vardı. 1990’lı yıllara bakarsak Türk firmalarının yüzde 90’ı Moskova’daydı.
Türkiye’den orta halli ailenin eğitimli çocuklarını kendi saflarımıza kattık. Biz bu gençleri yakalamayı başardık. Ben de böyle ailenin evladıyım. İnşaat sektöründe insan değil, makineler genellikle ön planda oluyor. İnsan 4. yerde. Biz bu anlayışı değiştirdik. Biz güzel insanları Türkiye’den getirmeye başladık. Bu arkadaşlar bizlerle beraber yetişmeye başladı. Onlar bize çok şey kattı. Böylece hızlıca büyümeye başladık. 1998’ta patlak veren krizden Rusya çok etkilendi. İnşaat sektörü dahil. Bir çok işveren bankadan kredi alamadığı için inşaat projelerini ertelemek zorunda kaldı. O dönem bir çok Türk firması Rusya pazarından çekilme kararı aldı. Alarko bunlardan biri idi. St.Petersburg’ta Alarko çok kuvvetli idi. Onlar çekilirken, yetiştirdiği 40-45 değerli arkadaşı bize bıraktılar. Alarko’ya minnetdarım, onların sayesinde küçükken orta çapta müteahhit haline geldik. Ekonomik anlamında hem Rusya hem de Türkiye’de o yıllar da zor idi. Siyasi ilişkiler de bugünkü gibi balayı değildi. Rusya’ya giriş yapmak bile zor idi. Kapıda bekletiyorlardı bir köşede, amaç bir daha gelmemek. İşçi vizesi almak da zor idi. Allah’a çok şükür o engeller kalktı. Ciddi bir ayrıcalığımız var.”
“Herkes Moskova’dan çıkarken biz burada ofisimizi kurduk. 2008’e kadar bu büyüme devam etti. 2008’e geldiğimiz zaman ciromuz 1 milyar dolardı, 14 bin çalışanımız vardı. Yaşım da 40 idi, şirketin 15 yaşı vardı. Bizim için hayallerin ötesinde bir noktaydı. 1998 krizi bizim için dönüm noktası oldu, binlerce işçi çıkarabilirdik. Biz arkadaşlarla Türkmenistan’a gittik. Daha sonra Libya’da çalışmaları başlattık. 200 kişi Enka’dan ayrılarak bize geldi. Ardından Türkmenistan’dan büyük işler aldık. Daha sonra arkadaşlarla bir çok Asya ülkesine gittik. Çok iyi analiz ettik. Bu arada Rusya pazarı tekrar düzelmeye başladı. 2002’den sonra elimize geçen paraları St.Petersburg’ta gayrımenkule yatırmaya başladık. Türkiye’de ticaret merkezlerine yönelik yatırımlar yaptık. Rusya’daki çalışmalarda 10-15 arkadaşımızı yönetici ortağı haline getirdik. Genel kardan pay sistemini kurduk. 2013 yılına geldiğinde 1,5 milyar dolar gibi bir büyüklüğe ulaştık. Şu anda 18 bin çalışanımız var. Toplam yaklaşık 30 bin çalışanımız var. İki şirketimiz var. Rönesans İnşaat olarak yaklaşık 2,5 milyar dolar cirosu var. Gayrımenkul olarak baktığımızda 2,5-3 milyar dolar oluşturduk. Bunun 1 milyar dolarını Rusya’da yapmışız, 2 milyar dolarını da Türkiye’de oluşturduk.”
“Kadroyu kurarken, arkadaşları takıma eklerken kritik rakamımız 1 idi. Her defasında kazandığımız o birer kişilerle bu noktaya geldik, imparatorluk yapıyı kurduk. Böyle 30 arkadaşımız var, onların da 150 kişilik kadrosu görev başında. En tepedeki 50 kişilik takıma A Takımı, onun altındaki ise B Takımı. Bugün Rusya’da yaklaşık 30 bin kişilik Türk nüfusumuz ve 6 bankamız var. Sanayide ciddi bir konumumuz var. İnşaat sektörünün zirvesinde hep Türkler var. Burada oluşturduğumuz Rus modelini benzer şekilde başka ülkelerde de gerçekleştirirsek kazanırız. 500 milyar dolarlık hedefe ulaşırız.”
"Rusya ile ilgili yanlış önyargılar var. Rusya olmazsa olmaz bir pazarımız. Rusya hepimiz için ikinci bir doğuş oldu. Elif Şafak’ın çok güzel bir yazısı var: 3 çeşit insan var. 1-Orda doğanlar, yerleşik ve kendinden emin insanlar. 2-Göçmenler. Geçmişiyle ilişkisini kesip Rusya’ya göçen Kafkasyalılar gibi. 3-Sürgündekiler. Bunlar bazen gönüllü, bazen de zorla gelir. Biz de aslında biraz sürgündekiler gibiyiz. Türkiye’de yapamadığımızı burada yaptık. Rönesans olarak ikinci doğuşumuz oldu. Bunu da aşarak Rusya’da yerleşmemiz lazım.” çağrısında bulundu.
“Rusya’da tüketilen bira fabrikalarının yüzde 60’ını biz yaptık. 16 tane fabrika. Bunların arasında Efes Pilsen yok. Efes Pilsen’i sevmediğimiz için değil. Zaten onu başka bir Türk şirketi yapacaktı. Biz işlerimizi başkalarından aldık. Türklere ait alışveriş merkezlerini de biz yapmadık. Oysa bu alanda biz dünyada üçüncüyüz. Rusya’da 80 tane alışveriş merkezi yaptık. İş verenlerimizden yüzde yüzü yabancı. Bugüne kadar 600 tane kontrat bitirdik. Bunlardan 599 tanesi yabancılarla oldu. Ekmeğimizi dışarıda arıyoruz. Sizlere tavsiyem, Ruslarla aynı dil ve frekansta olmamız lazım. Pazarımız Ruslar olması lazım. Sadece Türk firmalarıyla işlerimizi sınırlandırdığımız aman hiç bir yere varamayız. Ruslarla ne kadar beraber olursak o kadar da ilerleriz.” (TürkRus, Cihan)
Portre: Erman Ilıcak
Rönesans Holding Yönetim Kurulu Başkanı Erman Ilıcak 1967 yılında Malatya dünyaya geldi. Babasının mesleği gereği 1969 yılında Ankara'ya gelen Erman Ilıcak, ilköğretim ve lise eğitimini TED Ankara Koleji'nde tamamladı. 1990 yılında ODTÜ İnşaat Mühendisliği bölümünden mezun oldu. Lisansüstü eğitimini ise İşletme üzerine, ABD'de Minnesota ve Viyana üniversitelerinde tamamladı. . Paris İnternational Scholl of Management'te yine işletme alanında doktorasını yaptı. 1994 yılı Ocak ayında “Rönesans” adlı şirketini kurdu. Şirket ,1996 yılına kadar ufak tefek tamirat işleriyle yavaş yavaş büyüdü.
Erman Ilıcak, ilk büyük işini 1996 yılında, 10 milyon dolarlık devlet ihalesiyle aldı. Uluslararası şirketlerin fabrikalarından Mega alışveriş merkezlerine kadar bütün işleri şirketine almayı başaran iş adamı, 12.yılın sonunda Rönesans İnşaat’ı dünyanın en büyük şirketleri arasında eklemeyi başardı. Rönesans Holding, inşaat, gayrimenkul yatırım ve enerji üretim alanlarında faaliyet gösteriyor.
İngilizce ve Rusça diline hakim olan Erman Ilıcak, evli ve üç çocuk babasıdır.
Zenginler listesi değişti
Habertürk’te yer alan habere göre, Türkiye'nin en zenginleri belli oldu. Forbes Türkiye, bu yıl 14’üncü kez hazırladığı “En Zengin 100 Türk” listesini açıkladı. 119 kişiden oluşan Forbes 100’ün toplam serveti 99,9 milyar dolar olarak gerçekleşti. Geçen yıl 40’a ulaşan milyarder sayısı ise 11 kişi azalarak 29 olarak kayda geçti. Toplamda geçen yıla göre 21,5 milyar dolar servet düşüşü gerçekleşirken, 119 kişiden 101’nin serveti azaldı.
Listenin ilk sırasında 3,8 milyar dolarlık servetiyle Erman Ilıcak yer alıyor. Son beş yılın “en zengini” Murat Ülker ise 3,7 milyar dolarlık servetiyle ikinci sıraya geriledi. Üçüncülüğü 2,1 milyar dolarlık servetleriyle Hüsnü Özyeğin ve Osman Kibar paylaştı.
Bu yıl 11 isim Forbes 100’de ilk kez yer aldı. Daha önceki yıllarda listeden düşen üç isimse bu yıl geri döndü.
Toplam servetten 6,1 milyar dolar pay alan bu isimler arasında geçen yıl hayatını kaybeden Şarık Tara ve Erdoğan Demirören’in varisleri ile 2016’da hayatını kaybeden Mustafa Koç’un iki kızı da yer alıyor. Mustafa Koç’un kızları Esra Koç (22) ve Aylin Koç (18) Koç Grubu şirketlerinde hissedar olan dördüncü kuşaktan ilk üyeler oldu. Koç kardeşler aynı zaman Forbes 100 tarihinin en genç isimleri.
29 dolar milyarderinin altısı (Osman Kibar, Melih Abdulhayoğlu, Suat Günsel, Hamdi Ulukaya, Eren-Fatih Özmen) servetini tamamen Türkiye dışında kurup büyüttükleri şirketlerden edinen isimler. Listenin ilk 10’unda yer alan isimlerin ortak noktalarından biri de Türkiye dışında şirketleri bulunması ve döviz gelirleri bulunması.
Listede 28 kadın yer alırken. Kadınların toplam servet içindeki payı yüzde 19,7 olarak gerçekleşti. En zengin kadın ise 2 milyar dolarlık servetiyle Semahat Arsel oldu.
1.3.2019
Реклама