1992'de döndü: Moskova'daki masonların gizemli dünyası
SSCB yıkıldıktan hemen sonra, 1992 yılında Paris'te Rus masonların "Harmoni" locasının kurulmasıyla modern Rusya'da masonluk yeniden doğdu. Bu loca, 1918'de yasaklanmış olan masonluğun ülkeye dönüşünü temsil ediyor. Moskvich dergisinin derlemesine göre, günümüzde Rusya’daki masonlar, Büyük Loca tarafından düzenli bir yapı altında bir araya geliyor. Büyük Loca, 54 aktif locadan ve yaklaşık 1300 üyeden oluşuyor; üyelerin büyük bir kısmı ise Moskova’da yaşıyor. Masonlar, toplantılarında kendilerine özgü ritüelleri yerine getirerek geçmişten gelen gelenekleri sürdürüyor.
Masonlar, ayda bir veya iki kez düzenlenen toplantılarla bir araya geliyor. Toplantılar "çalışma" olarak adlandırılıyor ve başlangıçta İncil üzerine yerleştirilen masonik sembollerle ritüeller yapılıyor. Bu toplantılarda, üyeler birbirine "kardeşim" diyerek hitap ediyor. Yeni üyeler içinse oldukça titiz bir kabul süreci var. Mason olmak isteyenler önce başvuru yapıyor, ardından iki üyenin referansını alarak aday gösteriliyor. Adaylar, hem sosyal hem de finansal durumları açısından inceleniyor ve kabul süreci sırasında gizli oylama yapılıyor. Eğer en az üç üye adayın aleyhine oy kullanırsa, kişi mason olamıyor.
Habere göre ortalama bir Moskova masonu, genellikle 40 yaşlarında, orta sınıfa mensup bir birey olarak tanımlanıyor. Üyeler arasında öğretmenler, iş insanları, hukukçular, askerler, devlet memurları ve hatta teknoloji uzmanları yer alıyor. Masonluk, üyeleri için hem bir sosyal ağ hem de bir gelişim alanı sunuyor. Masonlar, kendilerini "iyi bir insanı daha da iyi bir insan yapmak" olarak tanımlanan bir misyonun parçası olarak görüyor.
Rusya'da masonların toplantılarında konuşulmayan bazı tabu konular var. Politika, din ve kadınlarla ilgili tartışmalar bu toplantılarda yasaklanmış durumda. Büyük Loca liderleri, bu tür tartışmaların toplantılarda huzursuzluk yaratabileceğini ve masonik ahlak kurallarıyla çelişebileceğini belirtiyor. Toplantılarda genellikle eğitim amaçlı konuşmalar ve sosyal projeler üzerine fikir alışverişi yapılıyor.
Masonlar yalnızca üyeleri tarafından bilinen, sıkı kurallarla korunan bir topluluk. Üyeler, dış dünyaya karşı masonik kimliklerini açıklamak konusunda oldukça çekingen davranıyor. Örneğin, bir masonun bir başka üyenin kimliğini açıklaması yasak. Bu nedenle, bir mason kimliğinin açığa çıkması genellikle kişinin kendi isteğiyle oluyor. Büyük Loca'nın liderleri, masonluğun gizemini korumak için bu tür kurallara sıkı sıkıya bağlı kalıyor.
Masonların finansman kaynakları, üyelik aidatları ve bağışlardan oluşuyor. Üyeler, her toplantıda "dul kadının kesesi" adı verilen bir fon için bağış yapıyor. Bu fon, masonların ve ailelerinin zor zamanlarında desteklenmesi için kullanılıyor. Ayrıca, masonların sembollerle süslü kişisel eşyalar ve mücevherler gibi ürünler alabileceği bir iç ticaret ağı da mevcut. Bazı üyeler, daha fazla bağış yaparak "büyük kahya" gibi özel unvanlar kazanabiliyor.
Toplantılar yalnızca ritüellerle sınırlı değil. Ritüel kısmı sona erdikten sonra masonlar, sosyal bir etkinlik olarak yemek ve sohbet için bir araya geliyor. Bu sırada, masonik geleneklere uygun şekilde Rusya, liderler ve dünya kardeşliği için şerefe kaldırılan kadehlerle bir dizi tören gerçekleştiriliyor. Toplantılar, genellikle sigara içmek ve tartışma yapmak için ayrılmış özel odalarda sona eriyor.
Rusya İmparatorluğu ve SSCB Döneminde masonluk
Masonluk, Rusya İmparatorluğu döneminde genellikle entelektüel çevrelerde ve soylular arasında etkili bir hareket olarak biliniyordu. İlk masonik localar, 18. yüzyılın ikinci yarısında Rusya'da kuruldu ve özellikle II. Katerina döneminde masonluğa ilgi arttı. Ancak, masonluk zaman zaman Rus Ortodoks Kilisesi ve devlet tarafından şüpheyle karşılandı. Çar I. Aleksandr döneminde masonlar üzerindeki baskılar arttı ve 1822'de masonik faaliyetler resmen yasaklandı. Buna rağmen, masonlar gizli bir şekilde faaliyetlerini sürdürdü ve devrimci hareketlerin içinde yer alan bazı isimler, masonik çevrelerle ilişkilendirildi.
SSCB döneminde masonluk tamamen yasaklandı ve masonlar, "burjuva ideolojisinin temsilcileri" olarak damgalandı. Bolşevik rejim, masonluğu yabancı ve karşı-devrimci bir hareket olarak görüyordu. 1918 yılında çıkarılan yasa ile masonik locaların tüm faaliyetleri durduruldu ve masonların büyük bir kısmı ya yurtdışına göç etti ya da gizli faaliyetlere yöneldi. Paris gibi merkezlerde yaşayan Rus sürgünler arasında masonluk yeniden organize oldu. Ancak SSCB'nin sıkı ideolojik kontrolü ve baskıcı politikaları, masonluğun Rusya'da neredeyse tamamen ortadan kalkmasına yol açtı. Masonluk, Sovyetler Birliği'nin dağılmasından sonra 1990'larda yeniden canlanmaya başladı.
15.1.2024
Реклама