Eceli beklemeyen güzel cesetler şehri
![]()
Küçük bir kasabadan çıkmış, Moskova cangılında, 23 gibi mankenlik için ileri sayılan bir yaşta piyasaya fırlamıştı. Boyu podyum için kısa sayılınca pes etmemiş, yüzü hürmetine, BMW ve Chanel'in reklam fotoğraflarındaki yüzü olmuştu. Onunla da yetinmemiş, judo dersleri almış, başkentin tek bayan özel koruma şirketinin sahibi olmuştu. Biten ilişkisinden olma 6 yaşındaki oğluna hem annelik hem babalık yapıyor, kendi ayaklarının üstünde aslanlar gibi duruyordı. Tanıyanlar 'Melek kalpli demir leydi' diye isim takmıştı.
Anna Loginova'yı yaşarken sınırlı bir çevre biliyordu. Geçen hafta öldü ve bütün Rusya tanıdı. Ölümü, 'düşman başına' denecek cinstendi. Oğluna söz verdiği kedi yavrusunu almak için bir adrese gidiyordu. Her şey birkaç saniyede olup bitti. Porsche Cayenne cipini park etmek üzereydi. Güçlü bir el ansızın kapıyı açtı, Anna'yı kavradığı gibi arabadan dışarı fırlattı. şehir eşkıyası hemen direksiyona geçti, kapıyı kilitledi, gaza bastı, ama ilk şoku atlatan Anna fırlayıp kapı koluna yapıştı. Yüz metre kadar ve üç-beş saniye, tanık olanların nefesini kesen bir sahne yaşandı. Sportmen manken arabasını kaptırmamak için çırpınıyordu. Panikleyen gaspçı direksiyonu sertçe kırdı, Anna kapı kolunu kavrayamadı, fırladı, asfalta uçtu, başını o hızla bordür taşına çarptı ve oracıkta kanlar içinde öldü.
Cinayetle karışık bu gasp ve kaza Moskova'da ne ilk ne de son olacak gibi. Bir haftadır Anna'yı manşetlere çıkaran, güzel ve ünlü bir kadın olması. Yoksa bu şehir, hayal gücünü zorlayan, tek paragraf üçüncü sayfa haberi bile olmayan suçların daimi sahnesi olmaktan yorulmuyor. Araba hırsızlığında dünyada eşi yok. Bırakın bizim gariban arabalarımızı, ultra-süper-püper alarmlara, uydu takip sistemlerine rağmen çalınan Bentley sayısı galiba 10'u geçti. Lexus filan yüzlerle, binlerle çalınıyor.
Asıl bela, gasp. Daha geçenlerde, birileri, şehir dışındaki evine giden bir kadının arabasını sollarken ateş açarak camını kırmış, arabadaki çantayı alıp kaçmış, kadına da canını kurtardığı için tanrıya şükretmek kalmıştı. şehrin orta yerinde, hem de gündüz gözüyle trafikte soyulanların sayısı istatistiklerde kendine ayrı bir suç grubu olarak yer edindi bile. Trafikte başlayıp mezarlıkta biten vaka sayısı da pek çok. Yolda arabasıyla küstahlık yapana, kuyruğa aldırmadan güvenlik şeridinden önüne zıplayana cellallenip 'N'apıyorsun' diye sorma gafletinde bulunan ve şu an kalıbını dinlendirenlerin sayısı az değil. Yani sinirini aldırmayan kısa yaşıyor.
SSCB dağıldığında, 1990'ların başında Moskova ABD'nin 'Altına hücum' döneminin 'Vahşi Batı'sına benzetilirdi. Kim vurduya gidilir, bir daha dönülmezdi. Azrail fazla mesai yapardı. Putin devrinde sokak mafyasının ümüğü sıkıldı, ama coşan ekonomi bu kez yüzyıl başındaki 'fırsatlar ülkesi Amerika' manzaralarıyla hırsı, acımasızlığı, zenginlikten pay almak için birbirinin gözünü oymayı, pay alamıyorsa çalmayı, gasp etmeyi, bunun için kolayca öldürmeyi 'hayatın normalleri' arasına soktu.
ışin doğrusu, bu şehir, yaşlanıp eceliyle ölmek isteyenler için tavsiye edilmez. 'En yaşanılası şehir' listelerinin ortasında kendine yer bulamaz, ama doğal olmayan ölümlerden sıkı bir istatistik çıkarılsa zirveye oynar.
Okyanusun öte yakasında resesyon ağıtları yakılırken, dünya ekonomisi 'Halimiz ne olacak' diye titrerken, Moskova'da paranın verdiği baş dönmesiyle, sanki bir başka gezegende yaşıyormuşuz gibi, vites küçültmeyen bir hayatın girdabında yuvarlanıyoruz. Hızlı yaşıyoruz, kör bir kurşunla çabuk ölüyoruz, cesetlerimiz ya güzel ya da yakışıklı oluyor. Tıpkı zavallı Anna Loginova'nınki gibi...
3.2.2008
Реклама