"Politika yeni dinimiz oldu"
Modern toplumda dini sembollerin yerini politika mı aldı? Moskviçmag dergisi için bir değerlendirme kaleme alan İvan Konovalov, siyasetin giderek yeni bir tür inanç sistemine dönüştüğünü öne sürdü.
Yazar, Z kuşağının kendisini ilerici bir gelecek inşasının öncüsü gibi gördüğünü, ancak bu sürecin aslında derin bir kimlik boşluğu ve aidiyet açlığını da beraberinde getirdiğini hatırlatıyor. Buna göre geçmişte dinin sağladığı ortak dilin ve ritüellerin kaybolmasıyla, insanlar kaos karşısında savunmasız kaldı. Bugün ise siyaset bu boşluğu doldurarak bireye hazır bir kimlik sunuyor.
Konovalov’a göre politika, artık yalnızca ideolojik bir tutum değil, tam anlamıyla bir kimlik fabrikasına dönüşmüş durumda. İnsanlar kendilerini “liberal” ya da “gelenekçi” etiketleriyle tanımlıyor, bu kimlikler sahiplerinin toplumdaki yerini belirliyor. Yeni politik dogmalar, tıpkı dini inançlar gibi hem grubu bütünleştiren hem de karşıt görüştekileri dışlayan işlev görmekte. Karşı tarafı ikna etmenin neredeyse imkânsız olduğu bu ortamda, tartışmalar giderek dogmatik bir karakter kazanıyor.
Yazar, klasik anlamda siyasetin —yani vergi, yasa ya da reform tartışmalarının— gündelik yaşamda yerini kaybettiği, bunun yerine sembollerin ve aidiyet göstergelerinin öne çıktığı kanısında. Konovalov’a göre politika artık hangi filmi izlediğimizden, hangi kelimeleri uygun bulduğumuza kadar her alanda bir filtre haline geldi. İş yerinde, aile içinde ya da arkadaş sohbetlerinde en küçük bir espri bile topluluğu kamplara bölebiliyor.
Moskviçmag’ın daha önce yayımladığı örneklere atıfta bulunan Konovalov, kişisel ilişkilerde de politikanın belirleyici hale geldiğini yazdı. Kimi çiftler fikir ayrılıklarını görmezden gelmeyi seçerken, kimileri aşk ve politik tercihleri arasında zor kararlar vermek zorunda kalıyor. Ancak bu suskun uzlaşının gerçek bir barış değil, kırılgan bir ateşkes ve en ufak bir tartışma dahi ilişkileri sarsabilir.
Konovalov, bugünün dünyasında ortak bir yaşam alanı yaratmanın giderek zorlaştığı fikrinde. İnsanların aynı masada oturabilmesinin, çoğu zaman sadece kendi inançlarını dile getirmemekle mümkün olduğuna değinen yazara göre, gerçek bir huzur, yalnızca başkalarını dinlemeyi değil, aynı zamanda kendi görüşlerini bastırmayı da öğrenmekten geçiyor. Bu da politikanın yeni bir “sivil dine” dönüşmesinin toplumun önüne koyduğu en büyük sınav.
(Görsel: Moskviçmag dergisinden)
20.8.2025
Реклама