Yurtdışına giden Rusların ne kadarı Rus şirketleri için çalışıyor?
RANEPA’nın (Rusya Devlet Başkanlığına Bağlı Ulusal Ekonomi ve Kamu Yönetimi Akademisi) araştırmasına göre, 2024 yılında yurt dışında yaşayan Rusya vatandaşlarının yaklaşık yüzde 23’ü, hâlâ Rus şirketleri için çalışmaya devam etti.
Araştırma, 2022–2023 yıllarında ülke dışına taşınan ve en az üç ay yurt dışında yaşayan kişiler arasında yapıldı. Katılımcıların büyük kısmı yükseköğrenim görmüş, 25–45 yaş aralığında ve daha çok Moskova veya St. Petersburg kökenli.
En çok tercih edilen yerleşim yerleri arasında Gürcistan, Sırbistan, İsrail, Almanya, Kazakistan, Ermenistan ve Karadağ öne çıktı.
Verilere göre, Rusya ile iş bağını sürdürenler arasında kadınların oranı erkeklerden daha yüksek. İleri düzey İngilizce bilenlerin ise yerel iş piyasalarına daha kolay entegre olmaları sebebiyle Rus şirketleriyle bağlarını koparma olasılığı daha fazla. Meslek grupları açısından bakıldığında, finans, sigorta, hukuk, ulaşım ve inşaat sektörlerinde çalışanların Rus piyasasında kalma ihtimali yüksekken, IT ve sanayi alanında çalışanların bu bağı sürdürme oranı görece düşük. Ayrıca, pandemi döneminde yaygınlaşan uzaktan çalışma modeli, yurt dışındaki personelin Rus işverenlerle çalışmaya devam etmesini kolaylaştıran faktörlerden biri oldu.
Araştırma, yurt dışındaki çalışanların Rusya için belirli bir kadro avantajı sağladığını, ancak yeni göç dalgalarının iş gücü açığının tek nedeni olmadığını ortaya koyuyor. Uzmanlar, yapısal ekonomik değişimler, göçmen işçi sayısındaki azalma, demografik eğilimler ve Ukrayna’daki savaşın işgücü piyasasında daha büyük etkiye sahip olduğunu vurguluyor. Özellikle IT sektörü gibi bazı alanlarda göç, arzı kısmen daraltmış olsa da, genel işgücü eksikliğinin temel kaynağı olarak görülmüyor.
Uzmanlar, yurt dışında yaşayan bu çalışanların uzun vadede Rus iş piyasasından çekilebileceği uyarısında bulunuyor. Beş yılı aşkın süre yurt dışında çalışanların, bulundukları ülkenin iş piyasasına kalıcı olarak entegre olma eğiliminin yüksek olduğu belirtiliyor. Dolayısıyla, bu kitlenin ülkeye geri dönüşü ancak ekonomik ve siyasi koşullarda radikal bir iyileşme olması halinde mümkün olabilir. Aksi takdirde, bir kısmı başka ülkelerde iş bulacak, bir kısmı ise “dijital göçmen” olarak uluslararası ölçekte çalışmaya devam edecek.
8.8.2025
Реклама