Rusya ile gümrük sorunu yok!
![]()
Meşhur bir felsefe tartışmasını başlatan sorudur, bilirsiniz: “Eğer bir ormanda bir ağaç düşerse ve kimse duymazsa, o ağaç ses çıkarmış sayılır mı?”
Dün gümrüklerin başı, bakan Hayati Yazıcı diyor ki: “Rusya anlaşmaya uymuyor. Buna uyulmadığından belki de Başbakan Putin’in ve diğer üst düzey yöneticilerin haberi yoktur. Olsa böyle bir şeye izin vereceklerini sanmıyorum.”
O zaman baştaki “hayati” soruyu değiştirelim:
“Eğer Rusya’da Putin işitmediyse, bizim önemli saydığımız bir sorun gerçekten önemli midir?”
Ve sorulara devam edelim:
Eğer gerçekten bu sorun “hayati” olsaydı, Başbakan Erdoğan çıkıp da “Abartılıyor” der miydi?
Eğer gerçekten Türk işadamları büyük sıkıntı çekiyor, büyük zararlara uğruyor olsalardı, bunların meslek birlikleri, dernekleri, kurumları sorunu hem Rusya’da hem de Türkiye’de gündeme getirmek için çaba göstermez miydi? TOBB’dan TıM’e, birileri “eylem planı” yapıp yola düşmez miydi? Vakti zamanında geceli-gündüzlü saltanat gezileri için Moskova’yı su yolu yapanlar, meseleyi Rus muadillerine aktarmak için kalkıp gelmez miydi?
Alın size bir örnek:
Türkiye ile Rusya arasında ciddi bir gümrük sorunu olduğuna dair bugüne dek Rus basınında bir tek dişe dokunur haber, yorum çıkmadı. Yani bırakın Putin’i, Rus basınının bile böyle bir sorundan haberi olmadı.
Peki bu işten zarar eden işadamları ve onların birlikler, dernekleri, kurumları neden taşın altına ellerini sokup, örneğin Rusya’da Putin’in de, Kremlin’in de muhakkak okuduğu bir ulusal gazeteye bir ilan koyup, “haklı davalarını” duyurmayı, kamuoyunu haberdar etmeyi düşünmedi?
Neden yıkıcı değil yapıcı bir yöntemle, “Türk mallarına çıkarılan zorlukların faturasını Rus halkı ödüyor. Kaliteli ve daha makul Türk mallarının piyasaya girmesinde çıkarılan suni zorluklar, halkın aynı mal ve hizmetleri daha pahalıya satın almasına neden oluyor” diye kamuoyuna bilgi verilmedi? Neden Moskova’da bir basın toplantısıyla, bir basın açıklamasıyla, adı ne olursa olsun bir etkinlikle sorun gündeme taşınmadı?
Ekonomik krizin özellikle Rusya’da boğucu etkilerinin arttığı bir dönemde, Türk müteşebbislerinin “saldım çayıra, mevlam kayıra” hallerinin gözyaşartıcı örneklerini izlemeye devam ediyoruz. Herkes sus pus oturuyor. Herkes karnından konuşuyor. ıkili muhabbetlerde bu sorun ve parsayı kapmak isteyenler üzerine müthiş iddiaları anlatanlar, sonra üç maymunu oynuyor. Hem işadamları, hem onların kurumları, kuruluşları... Birkaç iyiniyetli ama cılız girişim dışında, neredeyse hepsi alenen sınıfta kalmış durumda.
Herşeyi devletten beklemeyi adet edinenler, kendi yaralarını sarmak, haklarını aramak, sorunlarını duyurmak için karınlarından konuşmaya devam etsinler... Bu sorunları kamuoyuna duyurmak için uğraşanlara da Timur’un huzuruna çıkan Nasrettin Hoca muamelesini reva görsünler... Destek vereceklerine, en zor zamanlarda kaderlerine terk etsinler... Ve en amiyane tabirle “mayın eşeği” haline düşürsünler. Yakışır.
Moskova’da eylül sonunda kerameti kendinden menkul gümrük protolü imzalandığında “ışadamlarımız VIP muamelesi görecek” diyen Bakan Yazıcı da bugün “Ruslar anlaşmaya uymuyor” diye yakınıyor. Devlet ile özel sektör, “bu kuyudan nasıl çıkılmayacağını gösterme” konusunda birbirleriyle yarışsınlar bakalım...
Enteresan bir tablo, değil mi?: Başbakan “Sorun abartılıyor” diyor, bakanı “Sorun sürüyor” diye dert yanıyor, sorunun perişan ettiğini sandığımız işadamları ise seslerini soluklarını çıkarmadan sus-pus oturuyor. Bravo! Tam alıştığımız Türkiye manzarası ve karmaşası.
Demek ki neymiş? Ortada sorun filan yok. Varsa da, bu kafaya, bu zihniyete bu sorunlar koymaz! Sorunun mağduru olduklarını düşünenler, sorumlu arıyorlarsa aynaya da baksınlar arada bir. Sorunun kurbanı kim, kaynağı kim, bir daha düşünsünler...
29/1/2009
Реклама